Przychodzi bezrobotny robotnik na budowę szukać pracy. Idzie do majstra, a ten pyta:
- Co może pan robić?
- Mogę kopać - odpowiada bezrobotny.
- A co jeszcze może pan robić?
- Mogę nie kopać...
"O matko, ja bym się tego nie podjęła " pomyślałam - a właściwie dlaczego nie ?
Nie trzeba od razu zakładać firmy budowlanej, załatwiać tych wszystkich formalności , płacić ZUS-u i podatku - więc może jednak warto spróbować 
Ostatecznie kobiety współczesne pracują w różnych zawodach. Postanowiłam więc udowodnić sobie, że poradzę sobie z kielnią i młotkiem. Swego czasu było hasło "Kobiety na traktory"
może być "Kobiety do murarki " Nie wiem jeszcze w jaki sposób to zrobię, ale wiem jedno - łatwo skóry nie sprzedam 
Zakasałam rękawy, kupiłam potrzebne materiały (kup pan cegłę
), poszłam nawet na kurs doszkalający w zakresie murarki (chyba upadłam na głowę, i to z dużej wysokości 
) ... i zaczęłam budować. W moim przypadku określenie budowanie, jest zdecydowanie określeniem na wyrost .Już przy fundamentach poleciały pierwsze niecenzuralne słowa, bo nijak nie mogłam sobie przypomnieć co "wykładowca" mówił o tym na kursie
. Jak się to ustrojstwo kładzie 
. Kiedy w końcu udało mi się psim swędem - czyli dzięki szczęśliwemu przypadkowi, położyć tą wylewkę i postawić ściany zaczęły się schody - i to dosłownie 
. Potrzebowałam dwóch schodków , no max trzech, a nie całego piętra. Kombinowałam jak koń pod górkę. Próbowałam nawet skrócić je młotkiem
, ale okazało się, że nie tędy droga. Kolejny raz dałam upust targającym mną emocjom 
... i stał się cud 
Myślałam, że już nic gorszego nie może mnie spotkać - i tu się myliłam. Najgorsze okazały się dachy (za jakie grzechy)
... bez dekarza nie miałam szans na położenie tego ustrojstwa. Zaparłam się jednak i choć bolał mnie kręgosłup, mozolnie kładłam dachówki Ten pierwszy dom poważnie nadszarpnął moje zdrowie psychiczne
, dlatego z przyjemnością oddałam się aranżacji ogrodu. Skalniaczki i fontanna oraz grzebanie w ziemi powoli przywróciły mi równowagę 
Dom zostawię sobie w grze na pamiątkę swoich zmagań z trudną materią.Budowlaniec, to ciężki i niewdzięczny zawód. Chyba jednak się nie przebranżowię
, ale nikt przynajmniej nie może mi zarzucić, że nie próbowałam .A oto efekt moich zmagań :
I to by było na tyle. Pozdrawiam serdecznie
Nie tylko za odwagę bo sam domek jest naprawde ładny i estetyczny, trudno byłoby mieć większe zastrzeżenia, wsio pasuje a biorąc pod uwagę to, że to pierwszy projekt to jeszcze raz należy Ci się tylko duże 
).
. Przy okazji podpatruję jakie triki stosują
), ale jak mówią tylko ten się nie myli, kto nic nie robi. 
.
-
o rzut całości pomieszczeń, bo wtedy ładnie widać zagospodarowanie przestrzeni. 
swoim pierwszym całkowicie samodzielnym projektem, który nazwałam "Symbioza" - 
. Tym razem skupiłam się nie tylko na aranżacji wnętrz, ale także na zagospodarowaniu otoczenia domu. A co mi wyszło, pozostawiam waszej ocenie. Wszelkie uwagi krytyczne - mile widziane.